Είναι γνωστό ότι σε πολλές νότιες περιοχές, Πελοπόνησσο, Καλαμάτα, Κρήτη, τα μελίσσια μπορεί να μη ξεγονιάσουν. Ωστόσο σε ήπιους χειμώνες αυτό μπορεί να συμβεί και σε άλλες περιοχές όπως το Αγρίνιο που βρίσκομαι εγώ. Γενικά όταν δεν είχε παγωνιές και πολύ κρύο τα μελίσσια μπορεί να μη ξεγονιάσουν και αυτό θεωρείτε μεγάλο πρόβλημα. Για να ξεγονιάσει ένα μελίσσι θέλουμε να σταματήσει τη γέννα της η βασίλισσα για τουλάχιστον 30 ημέρες. 21 ημέρες είναι ο κύκλος αναπαραγωγής του γόνου. Και λίγες ημέρες για να πιάσει καλά το σκεύασμα τα βαρρόα.
Όταν το μελίσσι ξεγονιάσει η βαρρόα είναι αρχίζει να αποκτά τρωτά σημεία τελείως ακάλυπτη σε κάθε θεραπεία που κάνουμε. Όταν υπάρχει γόνος κρύβεται μέσα στα κουκουλωμένα κελιά και στη ζεστασιά και ότι και αν βάλουμε αυτές αναπαράγονται κανονικά μέσα στις κηρήθρες. Φυσικά στα ξεγονιασμένα μελίσσια είναι τελείως αδύναμη και τότε πρέπει να δράσει ο μελισσοκόμος. Αν όμως δε ξεγονιάσει καθόλου το μελίσσι τι λύση υπάρχει;
Αρχικά να τονίσω πως τα βιολογικά σκευάσματα όπως βαρρόα θυμόλη μυρμικικό οξύ δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα σε μελίσσια με γόνο διότι η δραστική ουσία δρά για πολύ λίγο, στις εργάτριες και όχι μέσα στο γόνο. Αντιθέτως μερικά χημικά έχουν παρατεταμένη δραστική ουσία και δείχνουν καλύτερη αποτελεσματικότητα σε μελίσσια με γόνο. Αυτό γιατί το χημικό περνά πάνω στις μέλισσες, έχει διάρκεια, και όσα βαρρόα ξετρυπώνουν απο το γόνο κατευθείαν ψωφάνε.
 |
| ΕΙΚΟΝΑ: Μέλισσα με μασημένα φτερά, δείγμα ύπαρξης βαρροα στο μελίσσι |
Θα σας πώ μερικά παραδείγματα. Ένας μελισσοκόμος το καλοκαίρι με γόνο, είχε κάνει θεραπεία βαρρόα με οξαλικό οξύ. Πήρε μια σύριγγα και έκανε ενστάλλαξη σε όλο το πλυθησμό. Το οξαλικό οξύ ως γνωστόν έχει μικρές απώλειες στο πλυθησμό, αλλά πολύ μεγαλύτερες στο γόνο ο οποίος δηλητηριάζεται. Όταν ο μελισσοκόμος πήγε μετά απο καιρό για επιθεώρηση βρήκε τραγικά πράγματα. Τα μελίσσια είχαν πέσει δραματικά σε πλυθησμό και τράβαγε τα μαλλιά του. Το οξαλικό οξύ είναι πολύ αποτελεσματικό, βιολογικό, χωρίς υπολείμματα στο μέλι, όμως στα μελίσσια με γόνο μπορεί να κάνει ζημιά. Οπότε το αποφεύγουμε.
Άλλο ένα παράδειγμα. Ένας μελισσοκόμος είχε πρόβλημα με βαρρόα και τα μελίσσια είχαν γόνο. Έβαλε λοιπόν ταινίες με φλουμεθρίνη bayvarol 2 ταινίες και τις άλλαξε δύο φορές με καινούργιες κάθε εβδομάδα για να πιάσει το κύκλο της βαρρόα που είναι 21 ημέρες. Έβαλε χαρτί και έπεφταν διαρκώς βαρρόα στο πάτο. Άρα η δραστική ουσία είχε διάρκεια και τα μελίσσια κατάφεραν με γόνο να απαλλαχθούν από τα παράσιτα. Φυσικά δε συμφέρει να βάλουμε τόσες ταινίες με ένα τόσο ακριβό φάρμακο. Στην αγορά κυκλοφορούν οι ίδιες ταινίες με την ίδια δραστική ουσία και το σκεύασμα ονομάζεται varostop. Δεν είναι εγκεκριμένο και γι αυτό δε μπορώ να πώ περισσότερα.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι όταν υπάρχει ανοιχτός η κλειστός γόνος δε μπορούμε να κάνουμε θεραπεία με βιολογικό σκεύασμα και πρέπει αναγκαστικά να βάλουμε ένα δραστικό συνθετικό σκεύασμα. Τα μελίσσια συνήθως ξεγονιάζουν στη καρδιά του Χειμώνα Δεκέμβριο μέχρι αρχές Ιανουαρίου. Αν δε ξεγονιάσουν τελείως τότε θα έχουν το λιγότερο δυνατό γόνο και τότε πρέπει να γίνει θεραπεία. Συνάδεολφοι πρέπει να δίνουμε μεγάλη σημασία στη σωστή καταπολέμηση βαρρόα. Μελίσσια προσβεβλημένα δε παράγουν μέλι και δεν αναπτύσσονται σωστά. Σε αυτό το blog προσπαθούμε με κάθε τρόπο να σας βοηθήσουμε και ελπίζω να βοηθηθήκατε απο τη σημερινή ανάρτηση. Όπως και να έχει για κάθε απορία μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας ή να αφήσετε σχόλιο.