Χάθηκαν 10 εκατομμύρια μελίσσια μέχρι το 2013. 200 δισεκατομμύρια δολάρια υπολογίζονται οι επιπτώσεις στην επικονίαση των φυτών όπως καλαμπόκι και άλλα παραγωγικά δέντρα.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι ασθένειες που επηρεάζουν τις μέλισσες (βαρρόα, νοζεμίαση) έχουν προκαλέσει σημαντικές οικονομικές απώλειες στην Ευρώπη και σε πολλά τμήματα των Ηνωμένων Πολιτειών, λόγω της υψηλής θνησιμότητας στα μελίσσια χωρίς προφανή αιτία, φαινόμενο που ονομάζεται σύνδρομο κατάρρευσης των μελισσών. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η θνησιμότητα δεν έχει ακόμη παρουσιαστεί σε μια πολιτεία της Αμερικής το Yucatan. Και ενώ όλες οι άλλες πολιτείες πλήττονται από το ccd (μυστηριώδης εξαφάνιση μελισσιών) σε αυτή τη πολιτεία δεν συμβαίνει τίποτα παρόμοιο.
Για να προσδιοριστεί η συχνότητα και τα επίπεδα προσβολής (για βαρρόα, νοζεμίαση) έγιναν εξειδικευμένα πειράματα για τη μέτρηση της Varroa destructor, καθώς και η συχνότητα μόλυνσης από τη Νοζεμίαση. Έτσι ξεκίνησε η έρευνα στο Γιουκατάν και συλλέχθηκαν από τον Ιούνιο - Δεκέμβριο 2006, συνολικά 165 δείγματα από 13 πόλεις. Η συχνότητα κατάρρευσης απο βαρρόα ήταν 63,6%, ενώ. Ενώ από τη νοζεμίαση 81,8%, με μέσο επίπεδο μόλυνσης 1.000.000 θανατηφόρα σπόρια.
Το συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε από αυτή την έρευνα είναι ότι τόσο η βαρρόα όσο και η νοζεμίαση μπορούν να συντελέσουν στην ολική εξαφάνιση ενός σμήνους. Η βαρρόα φέρει πολλά βακτήρια και ασθένειες επάνω της και το μελίσσι χάνεται από παράπλευρες απώλειες. Ωστόσο η νοζεμίαση απο μόνη της γίνεται επικίνδυνη εφόσον καταστρέφει τον οργανισμό των εργατριών, ακόμη και της βασίλισσας και το μελίσσι καταρρέει.