Μυστικά και οδηγίες για τις «φτωχές» ανθοφορίες!

Τα μελισσοκομικά φυτά, αποτελούν, όπως όλοι γνωρίζουμε, τον βασικό «προμηθευτή» πρώτων υλών, της παραγωγικής μονάδας που λέγεται μελίσσι. Είναι όμως ένας προμηθευτής που έχει την ιδιαιτερότητα να μη προσφέρει τα προϊόντα του με τρόπο σταθερό και συγκεκριμένο, ούτε από πλευράς ποσοτήτων, μα ούτε και από πλευράς χρόνου παράδοσης.

Άλλοτε βιάζεται πολύ και προσφέρει τις απαραίτητες πρώτες ύλες του στα μελίσσια μας σχετικά νωρίς, πριν αυτά να προλάβουν να φτάσουν στο μέγιστο της ανάπτυξής τους, άλλοτε πάλι αργοπορεί απελπιστικά, με αποτέλεσμα και πάλι τα μελίσσια μας να έχουν πάρει... τον κατήφορο, άλλοτε προσφέρει απλόχερα πολύ μεγάλες ποσότητες και άλλοτε τον πιάνουν οι τσιγκουνιές του και δίνει τα προϊόντα του με το σταγονόμετρο.

Και τι κάνουμε εμείς οι μελισσοκόμοι με αυτή την «ασυνέπεια»?

Καταστρώνουμε σχέδια, επεξεργαζόμαστε πλάνα, κάνουμε υποθετικά σενάρια και τελικά καταλήγουμε σε κάποια κρίσιμα ερωτήματα :

Ποιες είναι οι κύριες ανθοφορίες «στόχοι» που θα κυνηγήσουμε, με ποια χρονική σειρά θα το κάνουμε αυτό και σε ποιες περιοχές?

Και αφού καταφέρουμε να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες απαντήσεις, θα πρέπει να επεξεργαστούμε και εναλλακτικά σενάρια για όλα αυτά, αν κάτι δεν πάει όπως τα έχουμε υπολογίσει.

Τα κομβικά σημεία στα οποία πρέπει να στηριχτούμε, για να απαντήσουμε στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα είναι:

Ο ακριβής χρόνος που θα ξεκινήσει η κάθε ανθοφορία και ο χρόνο που θα διαρκέσει.

Η έκταση που καταλαμβάνει η κάθε μια από αυτές τις ανθοφορίες.

Η τυχόν ύπαρξη παράλληλων, με την κάθε κυρία, βοηθητικών ανθοφοριών.

Οι συνθήκες που θα ευνοήσουν να ξεκινήσουν, αλλά και αυτές που μπορεί να γίνουν αιτία, να σταματήσουν οι κύριες ανθοφορίες.

Η προσέγγιση των πιο πάνω θεμάτων, μοιραία θα μας οδηγήσει σε ένα νέο κύκλο προβληματισμών, όπως είναι:

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των φυτών γενικά, μα και των ανθών τους ιδιαίτερα.

Τις μετεωρολογικές συνθήκες που επικρατούν συνήθως στην κάθε περιοχή. Πιο συγκεκριμένα τη διεύθυνση και την ένταση των ανέμων που συνήθως επικρατούν, τη συχνότητα και την ένταση των βροχοπτώσεων, αλλά και η σχετική υγρασία που επικρατεί.

Η μορφολογία και η σύσταση του εδάφους. Δηλαδή η ύπαρξη βουνών, πεδιάδων, το υψόμετρο και το ανάγλυφο της περιοχής, αλλά και το πετρώδες, αργιλώδες, φρυγανώδες κλπ, του εδάφους.

Όπως θα διαπιστώσαμε, διαβάζοντας όλα αυτά τα θέματα-ερωτήματα που θέσαμε πιο πάνω, τελικά η κρίση, η πείρα και η ικανότητα η δική μας είναι τα στοιχεία εκείνα που θα μεγιστοποιήσουν τις όποιες διαθέσεις της φύσης και των φυτών, για μια πλούσια, μέτρια ή ακόμα και πτωχή ανθοφορία.

Στα πάρα πάνω μάλιστα, θα πρέπει να προστεθούν και τα αντανακλαστικά που θα πρέπει να επιδείξουμε στον ακριβή χρόνο μετακίνησης των μελισσιών μας από τη μια, στην άλλη κύρια ανθοφορία. 

Δεν είναι λίγες οι φορές, που από κακή εκτίμηση των περιστάσεων, γίνονται άστοχες και δαπανηρές μετακινήσεις, που όχι μόνο δεν αποφέρουν κέρδος, μα μερικές φορές γίνονται αιτία, ακόμα και να χαθούν ολόκληρα μελισσοκομεία.

Τέλος, θα πρέπει να επισημάνουμε την αναγκαιότητα ρεαλιστικής αντιμετώπισης των καταστάσεων, ιδιαίτερα όσον αφορά τις δυνατότητες μετακίνησης των μελισσιών μας από οικονομικής και τεχνικής άποψης, μα και την δική μας επάρκεια για αυτές τις μετακινήσεις.