Πόσα μελίσσια πρέπει να έχει ένας μελισσοκόμος για να ζήσει απο τη μελισσοκομεία και να μπορεί να θρέψει την οικογένεια του; Πόσα μελίσσια χρειάζονται για να είναι ένας επαγγελματίας; Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί μεγάλοι μελισσοκόμοι, οι οποίοι δραστηριοποιούνται με 1000 η παραπάνω μελίσσια. Ναι παιδιά δεν έγινε "τυπογραφικό λάθος" 1000 ήθελα να πω. Για να ζήσει όμως ένας μελισσοκόμος πόσα μελίσσια χρειάζεται πραγματικά; Γιατί πολλοί μελισσοκόμοι δραστηριοποιούνται με 300, 500, 1000 μελίσσια και όχι με 50, 100, 200;
Ας τα πάρουμε απο την αρχή. Για να ζήσει ένας μελισσοκόμος απο τα μελίσσια του δεν πρέπει να έχει "πολλά"αλλά "καλά"μελίσσια. Δηλαδή να είναι παραγωγικά! Το μυστικό δεν είναι στην ποσότητα αλλά στον τρόπο που μπορούμε να δουλέψουμε τα μελίσσια που διαθέτουμε. Γενικά επειδή ξέρω ότι περιμένετε να ακούσετε έναν αριθμό, δηλαδή πόσα μελίσσια χρειάζεται κάποιος για να ζήσει απο τη μελισσοκομία, αυτός είναι σίγουρα πάνω από 100. Δεν χρειάζεται κανείς να έχει 1000 μελίσσια για να ζήσει από τη μελισσοκομία, αλλά να βρεί έξυπνους τρόπους να κάνει βιώσιμο το επάγγελμα.
Πολλοί μελισσοκόμοι προσπαθούν να ζήσουν απο τη μελισσοκομία φτιάχνοντας δεκάδες μελίσσια νομίζοντας ότι έτσι θα "κερδίσουν"περισσότερα χρήματα. Όμως αυτό δεν είναι και τόσο αλήθεια. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Έχουμε έναν επαγγελματία μελισσοκόμο με 600 μελίσσια που βγάζει τόνους μέλι κάθε χρόνο. Αυτός ο μελισσοκόμος όσες γνωριμίες και να έχει όσο κόσμο και να πουλάει δεν μπορεί να διαθέσει στη λιανική πάνω απο τόνο. Όλη την υπόλοιπη ποσότητα συνήθως την παίρνει ο χοντρέμπορας σε εξευτελιστική τιμή, και όλος ο κόπος του μελισσοκόμου αλλά πολύ περισσότερο των μελισσιών του μετατρέπεται σε χρήμα σε λάθος χέρια. Απο που και ως πού βρε παιδιά να τα κονομάει ο έμπορος και όχι ο ίδιος ο παραγωγός;
Λέγοντας όλα αυτά θέλω να καταλήξω κάπου αλλού. Το μέλλον της μελισσοκομίας δεν είναι να "παλεύουμε"ο καθένας μοναχός του αλλά όλοι μαζί με συνεργασία και αλλυλεγγύη. Φτιάχνοντας συνεταιρισμούς με ανταγωνιστικά προιόντα τα οποία μπορούν να αποκτήσουν και εξαγωγικό χαρακτήρα. Και δεν είναι μόνο το μέλι, αλλά η γύρη ο βασιλικός πολτός το κερί η πρόπολη το δηλητήριο οι βασίλισσες οι παραφυάδες και πράγματα που δεν σκέφτεται κάποιος εκ πρώτης όψεος.
Ένας μελισσοκόμος λοιπόν δεν γίνεται επαγγελματίας απο τα πολλά μελίσσια. Σίγουρα παίζει ρόλο ο αριθμός, αλλά το μυστικό είναι στη διαχείρηση των μελισσιών, και στις στροφές που πρέπει να πάρει το κεφάλι προκειμένου να προχωρήσουμε ένα βήμα μπρστά.
Το λέω με μεγάλη αγανάκτηση αυτό, ξέρετε γιατί; Γιατί βλέπω σκυθρωπούς ανθρώπους που δεν έχουν όρεξη να συνεργαστούν, που προτιμούν να δουλεύουν μοναχοί τους και να πιάνονται κορόιδα των εμπόρων ξεζουμίζοντας όλο τον ιδρώτα και το αίμα τους μέχρι τελευταίας σταγόνας.
Μελισσοκόμοι ξυπνήστε! Ακόμα και το Κράτος κάνει τα πάντα για να μας σβήσει απο τον Χάρτη, αλλά έχει αναρωτηθεί κανένας γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχουμε πουθενά; Έχουμε μελισσοκομικούς συλλόγους; Φυσικά και έχουμε, αλλα τόσο αυτοί όσο και εμείς αδιαφωρούμε για πολλά μοίζονα θέματα.
Το ελληνικό μέλι δεν μπορείτε να φατναστείτε πόσο μεγάλη αξία έχει τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Εξωτερικό. Δεν πρόκειται ποτέ να καλυψουμε αυτές τις ανάγκες όσοι μελισσοκόμοι και αν γίνουμε!